De voorbereiding van het klankbord moet zeer precies gebeuren want dit onderdeel bepaalt in grote mate de klank en de klankkleur.

Alles begint met het verzagen van het panel (hier vuren). De twee panelen komen uit eenzelfde blok hout, en hebben al enkele jaren droogtijd achter de rug. Ze worden tegen mekaar gelijmd, de naad zal precies in het midden van de draailier terecht komen;. Deze techniek is ook gekend uit de vioolbouw. Men bekomt zo een homogene structuur van het klankbord, hetgeen de zuiverheid van de klank bevordert.

Hier zie je  de tweeling broertjes – zij zijn aan erger ontsnapt: je ziet er nog de  tekening van een gitaaromtrek op, ze waren waarschijnlijk bestemd om er een banale gitaar uit te maken. Gelukkig zullen ze nu eindigen als een veel edeler draailier.

Voor een perfekt homogeen klankbord dient de naad perfekt aan te sluiten: op de futselplank worden ze eerst met een gewone schaaf  geschaafd.

En met een voorloper worden de laatste honderdsten van millimeters afgeschaafd.

De twee stukken worden dan op een panel samengevoegd. Vier lijmklemmen zorgen dat ze mooi vlak blijven liggen, en met spieën worden ze tegen mekaar gedrukt:

Na verlijmen zie je de naad nog amper. De nerven van het hout zullen een symmetrisch patroon vormen; (niet verwaren met de sporen van de zaagmachine):

Eens de lijm droog, wordt het klankbord op dikte geschaafd (4 mm).

De dikte wordt met een micrometer nagekeken:

Nu kunnen we het bovenblad uitzagen.

.